සොහොයුරෙකු නැති සොයුරියක නැති මට කොයින්ද වද කාරයො?නෑ නෑ ඉන්නවා.සොයුරු පෙමක මෙලෙක මට ලබා දුන්න එක කුස නූපන් මගේ අයියා.ලෙයින් බැඳුනු සොයුරු පෙමකට හිමිකම් කියන්න නොලැබුනත් හිතට දැනුන අරුම සහෝදර පෙම.නුඹ ගැන ලියන්න කීපාරක්‌ නම් මම පටන් ගන්න ඇතිද?ඒත් හිත ගොළු වෙලා.කව්රුවත් මේ සොයුරු පෙම තේරුම් නොගනිවිද?ඒත් මං ලියනවා.පුංචි කාලෙ කතා බහ නොකල උනත් අහම්බෙන් දවසක කතා කරල මිතුරුව තදින් බැඳුනු මගේ අයියා.මං හැමෝටම ආඩම්බරෙන් කියන මගෙ අයියා.හැම අයියෙක්ටම තමන්ගෙ නංගියා හැමදාමත් පුංචි මගෙ අයියටත් එහෙමමයි,හැමදාටම මං එයාගෙ පුංචි නංගියා.මගෙ හැම ප්‍රශ්නෙකදිම ලඟින් ඉඳන් හිත හදන ඔයා ජීවිතේ අලුත් විදිහට දකින්න මට ඉගැන්නුවා.ජීවිතයේ යහ මගට නුඹ සෙනෙහසින් මග කියාදුන්නට මං කොහොමනම් වචන ගලපලා තුති පුදන්නද?"ඉඳල හිටල හරි කෙටි පණිවිඩයක් යැව්වොත් කතා කලොත් ඔයා හැමදාම අහන්නෙ එක දෙයයි,කොහොමද ඉස්කෝලෙ වැඩ?ලකුණු කොහොමද?මොනාද අනේ ඔයිට වඩා ගන්න මගෙ නංගියට බැයිද?"බැනුම් කෝටියයි.
මට මගෙ අයියව තවත් නෑදෑයෙක් කියනවට වඩා ලඟයි.ගොඩාක් ලඟයි,එක කුස නූපන් නුඹ කියා දුන් ජීවිතය ගැන සිහිකරන මං මවන්නෙ මට මගේම අයියා කෙනෙක් හිටියනම් කියලා.ඒත් ඒ අඩුව නොදැනෙන්න සොහොයුරු බැඳීම් මං වටේ වපුරන්න මගෙ අයියට පුලුවන්.සා.පෙ ප්‍රතිඵල ආපු දවස.උදේ පාන්දරම කෝල් කරල නංගො කොහොමද result?තාම අවුට් වෙලා නෑ අයියෙ,බලපු ගමන් කියන්නම්.ඔන්න මට මුලින්ම කියන්න හරිද?මට 9A| කියලා තාත්ත කිය්පු ගමන්ම මං මුලින්ම කිව්වෙ මන් ගොඩාක් ගරු කරන මගෙ අයියට.මං කාටවත් කියන්න කලින් ඔයා ඔයාගෙ යාලුවන්ට මගෙ රිසල්ට්ස් කියලා ඉවරයි,
"ඔයාට මුකුත් අරන් දෙන්න තරම් දැනට මං ගාව සල්ලි නෑ නංගො මං ඔයාගෙ නම්බර් එකට සල්ලි දැම්මා."කෙටි පණිවිඩය දැකපු ගමන් මගෙ ඇසට මටත් නොදැනිම කඳුලක් ඇවිත් අදටත් ඒ දේ මතක් වෙලා කඳුලු පිරෙනව.මගෙ ප්‍රතිපල වෙනුවෙන් මට ලැබුන මුල්ම තෑග්ග මගෙ අයියගෙන්.ඒත් අයියෙක් නැති අක්කෙක් නැති මගෙ ජීවිතේට දුන්න සොයුරු පෙම තරම් වටින දේවල් තවත් තියෙනවද?
මගෙ මහප්පගෙ දුව,ප්‍රාර්ථනා අක්ක මනමාලියක් වුන දවස.එයා යන්න පිටත් වෙද්දි මාත් ඇස් වල කඳුලු පුරවගෙන.
."ඊයා මෙන්න එක්කෙනෙක් අඬනවා.ඔහොම අඬන්න එපා අනේ.මං යනකොට අඬන්නත් කඳුලු තියා ගන්න."
"ඔයා යනවයැ අයියෙ ඔයා අක්කිව ගෙදරට ගේනවනෙ"
"නෑ නගො මං නම් යනවා."
හිතේ තියෙන සහෝදර බැඳිමක් වචන කරන්න තියෙන අමාරුව දන්නෙ එහෙම උත්සහ කරපු කෙනෙක්ම විතරයි.මේ වචන ටික ගැට ගහගන්න මං පැය කීයක් දැඟලුවද?
අනිත් අයියලා නංගිලා වගේම රන්ඩුත් අඩු නම් නෑ අපි දෙන්නගෙ.ඒත් ඇස් රතු වෙන තරම් ඒක දුර ගියෙ එකම එක පාරයි.එදා නම් හති වැටෙනකන් ඇඬුවා,ඒත් දැන් මතක නෑ ඒ ඇයි කියලවත්,ඒත් දවස නම් හොඳටම මතකයි,ජනවාරි 17.ඡන්දයක් තිබුන දවසක් නිසා තමා මතක.සහෝදරයෙකුගෙන් වෙන්වීම කොයිතරම් දුකක්ද දැනුනෙ එදා.
මගෙ පුංචි වෙනසක් උනත් ඔයාට තේරෙනවා අයියේ ඒ තරමට ඔයා මං ගැන හොයනවා.මං ආශ්‍රය කරන අය හැමදේම අයියා හොයනවා.ඒ විතරක් යෑ අයියෙක් ගෙ නීති.නගෝ අර ඇඳුම අඳින්න එපා ඒක කැතයි,මේ ඇඳුමට ලස්සනයි,ගවුමක් අඳින්නකො අනේ එක දවසක්වත්,කොන්ඩෙ දිගට වවන්නකො..හැම අයියා කෙනෙක් වගේම මගෙ අයියගෙත් හීන.
දවසක් මං යාලුවොත් එක්ක පාරෙ යද්දි ඔයා ඇවිත් කතා කලා මතකද?මන් මගෙ යාලුවො දෙන්නට කිව්වෙ මේ මගෙ අයියා කියලා.ඒ වචන ටික හිතෙන්ම කිව්වෙ එක පවුලක නොවුනත් ඔයා මගෙ අයියා.එහෙම කියපු එක පොඩ්ඩක්වත් වැරදි නෑ නේද?
මං නම් මහ වැඩකට නැති නංගියෙක්ලු,ඒ උනාට මං වෙන අයියලා ගැන කියනවට නම් ඊරිසියයිලු.නංගිටත් එහෙමම තමා ඉතින්.මගෙ අයියා මගෙ අයියානෙ.අක්කිට විතරයි දෙන්නෙ.අනිත් අයට බෑ..
වල් පල් කියව කියව මට බැන බැන හිටියත්,රන්ඩු උනත් මන් දන්නවා අයියෙ මං දවසක මනමාලියෙක් වෙලා ඔයාලගෙන් ඈත් වෙන දවසක ඔය ඇස් වල කඳුලු පිරේවි,මට ආශිර්වාද කරද්දි බලාගන්නම්කො මං චණ්ඩියා අඬයිද කියලා,හරි හරී තව ඉතින් කල් තියෙනවා,,
මට පාර පෙන්නපු මගෙ අයියට ලස්සනම ලස්සන හොඳ ජීවිතයක් ගත කරන්න වාසනාව ලැබෙන්න ඕනේ.ලබන ආත්මෙකදි මගෙම අයියා වෙලා එකම අම්මගෙ කුසේ ඉප දෙන්න ලැබෙන්න කියලා ප්‍රාර්ථනා කරනවා,ඒක කවදා හරි ඉ‍ටු වේවි නේද?
ඉතින් අයියෙ ගොඩක් කල් ඉඳන් මේ ගැන ලියන්න හිතුවත් ලියාගත්තෙ අද.සමහරවිට මේ සොයුරු බැඳිම කවුරුත් තේරුම් නොගනිවි.ඒත් එක්කෙනෙක් හරි ඉඳීවි.මේක ඔයා කියවපු දවසට මොනා කියයිද කියල මං තාම හිතනවා.:D
